"Któż to mnie uczy, mnie, to polskie dziecię,
 Słuchać i patrzeć na piękno przyrody?
 Któż to rozjaśnia mój umysł tak młody
 I uczy bujać myślą po wszechświecie?
 Któż to mnie wspiera przykładem i radą,                                                                                             
 W głąb duszy siejąc nauki ziarenka?
 Twój rozum, serce i Twoja to ręka
 Wiodą mnie z każdą walczyć wadą.
 Ty mnie prowadzisz uśmiechem, zachętą,
 Ty mną kierujesz wolą swą niezłomną.
 Więc idę, z wdzięcznością ogromną
 Nieść me życzenia dzisiaj, w tak wielkie święto."